Pomodori

Om een dag evenwichtig te laten verlopen, is het van belang regelmatig afstand te nemen van wat je aan het doen bent. Voldoende vaak (korte) pauzes nemen in de loop van de dag is de oplossing. Een techniek die hierbij kan helpen is gebaseerd op een keukenwekker in de vorm van een tomaat: de pomodoro-techniek.

Uitgangspunt is dat je op een klein half uurtje al behoorlijk wat kunt doen, als je maar geconcentreerd doorwerkt. Uitgangspunt is ook dat je je opperste concentratie niet veel langer kan aanhouden. Je deelt al je taken en opdrachten best op in stukjes van pakweg 25 minuten - dat noemen we een pomodoro. Het interessante aan de techniek is dat je bij het begin van de dag je taken overloopt en zo goed mogelijk inschat hoeveel pomodori je zal nodig hebben om elke taak in orde te brengen. Spreekt voor zich dat je niet meer pomodori mag plannen als er in een werkdag zitten. Klinkt evident, maar dat vind ik best wel lastig!

En dan ga je blokje per blokje aan de slag. Na elke pomodoro neem je een minipauze van ongeveer 5 minuten en daarna begin je een nieuw blokje. Na een vast aantal pomodori las je een langere pauze in. Om je te herinneren dat het tijdsblok om is, zet je best een keukenwekkertje. De techniek schrijft zelf een luidruchtig tikkend en ringend exemplaar voor in liefst een opvallende gedaante - een tomaat of een kip (dan kan je de pomodori ook kipjes noemen). Ik verkies toch een discreter digitaal exemplaar met een zacht tuutje om me uit de werkroes te wekken - de buren moeten mijn pomodori niet horen. En als het wekkertje gaat, MOET je echt even stoppen. Dat vind ik ook wel lastig. Ik moet me echt dwingen om te stoppen. Al weet ik dat er na dat ene blokje meestal nog een volgend blokje komt. Gaandeweg probeer je het aantal pomodori dat je besteedt aan een taak in de hand te houden zoals je vooraf gepland had.

In de pomodoro-techniek zit nog veel meer. Je krijgt de goeie raad om 's ochtends een planningsblokje, 's avonds een terugblik en tussenin een buffer in te bouwen in je dagindeling. De techniek schrijft ook voor hoe je moet omgaan met onderbrekingen tijdens je pomodori. Dat laatste is voor mij persoonlijk voorlopig wat ambitieus. But I'm working on it! In elk geval zit er heel wat bruikbaars in de techniek. De keukenwekker heb ik alvast ingevoerd. Je moet je de gefronste wenkbrauwen van mijn collega's voorstellen. Nu nog de discipline om de wekker ook op te zetten ...

Dé paper over de techniek:
The Pomodoro Technique (pdf, eng)