vrijdag 28 september 2012

Later als ik groot ben, wil ik ...

... sterk en flink zijn, heel attent en tegelijk correct, een luisterend oor zijn, maar met respect voor mijn eigen grenzen, een lieve mama die haar kinderen de juiste opvoeding geeft, de ideale vrouw en (schoon-)dochter, gedisciplineerd doen wat ik moet doen of nodig heb, een rots in de branding zijn, een fijne medewerker én collega (als dat al samengaat), succesvol ook en wat meer verdienen als het even kan, de boel onder controle hebben, content zijn met wat er is/hoe het is, van mezelf houden ...
... dat niemand zich nog zorgen over mij moet maken, inclusief ikzelf.
Soms ben ik al zo groot. En dat voelt fantastisch.
Maar ik ben heel vaak nog dat kleine meisje, dat eigenlijk zo graag groot wil zijn en heel goed kan doen alsof ze dat al is. Ik probeer van haar te houden zoals ze echt is, kwetsbaar en heel lief, niet altijd zo sterk of groot als ze zich voordoet, niet zo gedisciplineerd en flink als ze zou willen worden, niet altijd zo goed voor zichzelf zorgend als ze nodig heeft ... Ze is ook klein in de zin van een beetje onhandig en hulpeloos en telkens opnieuw nog zoveel te leren met vallen en opstaan en gesukkel. Het is niet zo makkelijk om dat kleine meisje even graag te zien/zijn, maar ik zou het wel willen, want dat ben ik óók.
(lieve S, dit heb ik onthouden van lang geleden, toen jij hiermee worstelde ... toen kon ik je een beetje oppeppen en probeerde ik de juiste dingen te zeggen ... en vandaag is het mijn beurt en probeer ik even lief te zijn voor mezelf ... zo zie je maar dat we door mekaar te helpen, tegelijk onszelf aan het helpen zijn, maar dat wisten we eigenlijk al lang ;-). Liefs!

vrijdag 21 september 2012

vrijdag 14 september 2012

Halve oplossingen

Ik lees vandaag een pleidooi om vrede te nemen met halve of gedeeltelijke oplossingen, want als je wacht op de perfecte omstandigheden dan komt er meestal niks van ... Denk maar aan wachten om mensen uit te nodigen tot het huis helemaal in orde is, niet afspreken met vriendinnen omdat het te druk is, ... Er is weinig verheven of ideaal in de dagelijkse sleur, dus laat het ons realistisch houden en blij zijn met dingen die toch al half een oplossing zijn of ondanks de moeilijkheden toch de moeite waard zijn. Ik ga de boel toch eens van die kant bekijken. Ik denk/hoop dat het helpt om weer eens wat vooruit te geraken (begin van het schooljaar, hè, dat is altijd wat zoeken naar het nieuwe ritme en een beetje die zomer loslaten).

Lees meer op http://www.incourage.me/2012/09/partial-solutions.html

vrijdag 7 september 2012

Troubles in paradise

Ik denk dat ik eigenlijk niet zo sympathiek ben als ik zou willen ... dat mensen mij vinden ... en na een tijdje hebben zij dat dus ook door ... Ik weet intussen dat dat eigenlijk zelfs ok is ... Maar waarom doet 't dan zo'n pijn???